Als het feestje is geweest.....

.....Dan heb je er gewoon nog één. Even terug naar afgelopen zaterdag 28 mei. Op deze middag/avond,, oké, ook nacht hadden wij ons afscheidsfeestje gepland. De bedoeling was een BBQ die geblust kon worden met een biertje, wijntje en diverse andere lekkernijen. Omdat wij geen servies, bestek en andere keukengerei meer hebben was lenen de enige andere optie. De buren en vrienden waren allen bereid om iets te missen zodat Ingrid tot diep in de nacht (vrijdagnacht) kon kokkerellen. Het resultaat was er na, diverse chocolade-cakes, tiramisu en natuurlijk haar beroemde quiche en gevulde eieren. Giovanni heeft het wereldrecord koelkast vullen verbeterd door 6 kratten bier in een veredelde koelbox te krijgen en aangezien er voor mij niets te doen was en het lekker weer was ben ik maar een biertje gaan drinken aan 'de overkant'. Zaterdag gaat het onweren volgens het weerbericht. Gelukkig voor de weermannen/vrouwen hadden ze gelijk maar was er op de Tollensstraat geen druppel gevallen, wel een paar klappen onweer maar de dreigende luchten trokken al weer snel weg om plaats te maken voor het zonnetje. Wat een geluk! Iedereen kon zijn eigen vlees bakken maar blijkbaar deden Frank (Frank bedankt!) en ik het toch iets te goed zodat iedereen zich beperkte tot enkel het eten van de burgers, kippetjes en worstjes.De buurt had nog een liedje voor ons in petto met de toepasselijke titel We'll meet again van Vera Lynn. Hoewel dit een lied over de Amerikaanse soldaten tijdens de 2e wereldoorlog was ging het in dit geval natuurlijk in deze context over ons vertrek.  Supergaaf en echt zonder één valse noot door de hele groep gezongen. Ik ken er nog wel een paar, Deze, of deze schoten mij te binnen maar er zijn er vast nog veel meer. Veel diepzinnige gesprekken, onzin en gezelligheid passeerden nog de revue en aan het eind van de avond was onze drankvoorraad tot een minimum geslonken en was de koelkast een echoput. Maar het was het waard! Zondag was wat lastig op gang komen maar gelukkig was er nog een feestje, die waar wij vorige week voor klaar stonden en hebben wij de BBQ nog eens over gedaan. Vandaar de eerste regel.

Dit Blog is helaas  zonder foto's aangezien ze niet publiceerbaar zijn ofwel. Totaal vergeten foto's te schieten.

Wij (Ingrid, Erwin, Giovanni en Timothé) willen iedereen enorm bedanken dat jullie massaal gekomen zijn en hebben enorm genoten van ons afscheidsfeestje. Bedankt.

Bij gebrek aan foto's toch maar een plaatje;).

 

En dan die leegte.

Alles weg! Gelukkig fijne buren en vrienden die een stoel, pannetje, koffiezetter, matrassen en allerhande zaken konden aanleveren zodat wij de komende 3 weken niet iedere dag pizza en patatzaak hoeven te eten. "Jammer hè Giovanni en Timothé!". Maandag en dinsdag werd alles ingepakt in een laag papier, een doos en soms nog een doos. De mannen van Team Relocations,  het verhuisbedrijf doen dit dagelijks en voor hen is dit dus gewoon 'another day at the office'

Container in aantocht.

Nog lastig genoeg in zo'n krap straatje.

40 Foot (ft) container

Hij mag vol!

Parkeren.

De container kwam 24-5 omstreeks 12.30 uur de straat in rijden. Na een aantal manoeuvres om te parkeren gingen de kleppen open en kon deze 'gigant' gevuld worden. Ik dacht dat hij  nog geen kwart vol zou komen te zitten maar dit bleek een misrekening. 'ik ben dan natuurlijk ook geen verhuizer'. In ongeveer 2.5 uur was het laden van de container voltooid en kon deze verzegeld worden en richting Rotterdam Spaanse Polder vertrekken. Daar aangekomen zal de container op een boot geladen worden en richting Houston varen om 6 tot 8 weken later hetzelfde te ondergaan als hierboven beschreven maar dan in de omgekeerde volgorde.

Alles klaar om de container in te gaan. 

Een leeg huis.

Dankzij buren/vrienden hebben wij na een kleine periode van leegte toch weer inhoud gegeven aan ons huis;). 

Inpakken en .....

Lekker wakker worden hoor na zo'n feestje. Vandaag, 23 mei zijn de verhuizers begonnen met pakken om 7.30 uur. De luchtvracht is direct weg en morgen komt de container om de volledige huisraad in te laden. Toch raar om te zien. Gelukkig ook direct lekker kunnen ruimen. Afgelopen zaterdag een tuinverkoop gehouden en met name veel elektrische apparaten verkocht. Morgen meer.

Heel veel bubbeltjesplastic.

Helaas kan de mooie Feyenoordlamp van Timothé niet mee.

Bank weg!

Doos.

Dozen

Een heleboel dozen!

Verrassingsfeestje.

Zondag de 22e mei van het jaar 2016 zullen wij nog lang herinneren. Waarom? Omdat wij een stelletje buren hebben waar je enkel van mag dromen! Wij zouden rond een uurtje of 4 aan de overkant moeten zijn omdat de dochter des huizes haar verjaardag zou gaan vieren onder het genot van een bbq. Dat werd dus allemaal een beetje anders dan gedacht. Was een saaie bedoening daar aangezien het regende, de bbq nog niet aan stond en er helemaal niemand was! Ons werd medegedeeld nog even te wachten en dat de verjaardag niet door ging (deze week) Leslie (overbuurmeisje) had natuurlijk wel snel haar cadeautje uitgepakt, kwam mooi uit zo vlak voor een weekje Londen, geniet er van! Plotseling gingen er diverse vlaggen uit, de Nederlandse, de Franse en de Amerikaanse. Wij werden naar het huis gedelegeerd waar de feestelijkheden zouden plaatsvinden en daar binnen gekomen was alles oranje en werd ons een 'oud Hollands' feestje aangeboden door onze lieve buren met heerlijk Hollands eten, haring met uitjes, groente en erwtensoep, broodjes op een stokje, eitjes gecomplementeerd met een heerlijk koud Hollands biertje, oranjebitter en als klap op de vuurpijl ook nog oud Hollandse spellen. zo hebben we 'gespijkerpoept' hebben we 'ezeltje prikje' gedaan en 'blikgooien'. Natuurlijk kon de sjoelbak dan  niet ontbreken en na een zeer geslaagd avondje konden we 's avonds ons mandje opzoeken.

Kees-Jan, Natascha, Rien, Sonja, Adrie, Jolanda, René, Corrie, Richard, Marielle, Richard en allen die er bij waren en/of geholpen hebben. BEDANKT voor dit onvergetelijk afscheidsfeestje. Zaterdag de 28e doen we deze nogmaals dunnetjes over met alle vrienden, familie, bekenden. 

De buurtjes!

Nog 4 weken.

Woensdag 18 mei is exact 4 weken voordat wij afreizen met een enkeltje Houston international airport. De handtekeningen betreffende ons huis in Sugar Land zijn gezet en dus is dit definitief maar wat eigenlijk het belangrijkste is hebben wij nu ook in handen. De Visa! Vandaag (17-5) aangekomen per pakketpost, 4 enveloppen met in ieder exemplaar een paspoort inclusief het visum.

Oké, de foto is misschien niet zo goed gelukt maar dit is dan onze ticket voor de USA! Diverse info natuurlijk weggelaten om misbruik te voorkomen.

Zaterdag a.s. (21-5) houden wij een tuinverkoop van goederen die wij niet mee nemen. Uitnodigingen zijn de deur uit en een aantal zaken zijn al verkocht voor de 'leegverkoop'. Hopen dat veel spullen een nieuwe eigenaar krijgen zodat er maandag en dinsdag minder ingepakt hoeft te worden. Tot de volgende blog!

Amerikaanse Consulaat.

11 mei omstreeks 11 uur richting Amsterdam om op te gaan voor het uiteindelijke visum. Om iets na klokslag 12 uur geparkeerd te zijn in de parkeergarage op het Museumplein kon het wachten beginnen. Liefst ben ik zo kort mogelijk in deze stad maar ach, het was voor een belangrijk document. Na een koffie en wat heen en weer geloop was het tegen half 2 en vonden wij dat 20 minuten van te voren ook geen probleem mocht zijn. Gelukkig was dat ook niet het geval. Nummertje 29 getrokken en voorbereid op een lange zit maar juist toen wij onze derriere op de zitting hadden willen plaatsen klonk er een 'pling' en stond er in het rode digitale bordje toch echt 29! "Bij de slager moet je langer wachten". Loket 1, diverse papieren doorgenomen en ingenomen, pasfoto's in juiste formaat achter gelaten. Nog een paar vragen beantwoorden. Ingrid helpen herinneren hoe lang ze ook weer voor Lyondell werkt. Vergeet je makkelijk op zo'n moment. Dan aan een ander loket de betalingen verrichten, direct weer door naar het volgende loket. Hier ook nog een paar vragen en stempels. Na de 'thank you very much' stonden we krap 3 kwartier later opgelucht weer buiten. Toch een stressmomentje maar wederom viel het reuze mee. "Approved" werd ons medegedeeld en dat de paspoorten binnen 5 dagen met benodigde Visa weer in ons bezit zullen zijn.

Mooi pand aan het Museumplein.

What's new.

Morgenmiddag de afspraak op het consulaat om de daadwerkelijke Visa aan te vragen. Al het papierwerk is gedaan en tot slot dien je dan in persoon te verschijnen op het consulaat. Normaliter zijn de visa dan binnen een dag of 7 bijgezet in je paspoort en worden deze retour gestuurd. De verhuizer gaat de 23e starten met het inpakken van alle huisraad. Dit neemt 2 dagen in beslag, alles wordt netjes ingepakt en een klein deel gaat per luchtvracht en de rest in de container. Na ongeveer 6 tot  8 weken zal de container dan in Houston aankomen zodat het de komende periode enigszins behelpen zal zijn. Eerst de het Visum maar eens in onze paspoorten krijgen en dan de rest maar weer.

Back in town.

Zo, vandaag weer geland om 7.12 plaatselijke tijd. Prima vlucht gehad en ook een vruchtbaar bezoek aan Houston!

Dit gaat hem worden als alle formaliteiten verder op de juiste manier afgehandeld wordt dan landen wij 15 juni in Houston om onderstaand huis te betrekken. Een eigen zwembad, een game-room, een garage voor minimaal 3 auto's. 5 ruime slaapkamers, een grote keuken en een heerlijk ruime patio waar je lekker beschut kan zitten. Bekijk de foto's maar eens. Ruim genoeg om veel bezoek te kunnen ontvangen;). Zie de foto's.

Later meer....