Greencard.

Greencard.

en zo ziet deze er uit (links foto met handtekening en rechts
onder een vinger afdruk).

Sinds 18-1-2017 zijn wij officieel permanent residents van de United States of America. Nu zal je wellicht denken, dat waren jullie toch al? Nee, de eerste aanvraag was voor een L1 visum, dit is een tijdelijk visum voor executives, managers of mensen met specifieke kennis/kunde. Het L1 visum is geldig voor maximaal 7 jaar en er is geen mogelijkheid om te naturaliseren. Na deze 7 jaren dien je het land weer te verlaten. Bij een green card is dit niet het geval en deze kan je na de 10 jaar weer verlengen of je kan jezelf laten naturaliseren tot Amerikaans staatsburger. Een ander voordeel is dat je eventueel van werkgever kan wisselen wat niet kan op een L1 visum. Last but not least. Giovanni is 17 jaar oud en zou op het moment van zijn 18e verjaardag het land uit moeten aangezien hij dan meerderjarig is en niet meer aan ons visum zou hangen. Daar is nu gelukkig geen sprake meer van nu wij deze felbegeerde green cards in ons bezit hebben.



Toernooi Timothé.

Afgelopen weekend heeft Timothé een toernooi gespeeld in Hocley (Noordwest Houston). Dit toernooi was verspreid over de zaterdag en zondag, beide dagen 2 wedstrijden. De meeste toernooien werken op deze manier. Wel een volledig voetbal weekend maar dat vinden wij niet erg. Je speelt 4 volledige wedstrijden van 2x35 minuten met tussen de wedstrijden best wel lange pauzes en dat betekent dat je even lekker uitgebreid ergens kan gaan lunchen na de eerste wedstrijd. Een ander voordeel was dat beide dagen ruim 80 Fahrenheit was (tussen de 25 en 30 graden Celsius). De zaterdag was Ingrid ook meegekomen en hebben we 2 leuke wedstrijden gezien die behoorlijk gelijkopgaand waren. De eerste werd gelijkgespeeld en de 2e gewonnen.

Lunch.

En als het klaar is een
dutje doen in de auto.

De volgende dag weer met frisse moed en uitgerust de volgende wedstrijden spelen. De eerste wedstrijd was de beste van het weekend en de 2e van deze zondag duidelijk de minste. De eerste wedstrijd werd met maar liefst 5-0 gewonnen en de 2e helaas met 0-2 verloren. Timothé werd zelfs nog met een rode kaart naar de kant gestuurd vanwege een 'grove' overtreding. Gelukkig zagen wij allemaal dat dit in geen geval zo was maar het om een eenvoudige schouderduw ging tegen een wat kleiner tegenstander. Ze zijn hem nu nog aan het zoeken, die ligt nog ergens in de struiken aldaar. Desalniettemin een leuk toernooi met van alles wat inclusief een Ronald Koeman doelpunt van Timothé. Over 2 weken begint de reguliere competitie weer met voornamelijk wedstrijden op de zaterdagen maar zo nu en dan toch ook op zondag nog een wedstrijd.

 

    

Valentijns kippetje?

Zelfs de bak in een hart vormpje.

Delivery van Domino's
was al eerder gearriveerd.

En dan is het 14 februari. Valentijnsdag, hebben wij nooit echt iets mee gedaan maar het is een enorme happening. De supermarkten liggen vol met alles wat met harten te maken heeft in voornamelijk rood en rose. Snoep, chocolade en allerhande etenswaren. Ja, de liefde gaat door de maag! Giovanni heeft sinds 3 maanden ook verkering en dus moest er wat georganiseerd worden. Of ik even voor delivery guy wou spelen. Wat? Kipnuggets, Een hele emmer! maar ja, als het lief gevraagd word dan doe je dat maar. Stond ik dan om 11 uur 's morgens in de drive trough van de plaatselijke Chick-fil-a. Daarna door naar Giovanni zijn school, hij kwam de bestelling bij mij afhalen en deze kip-nuggets daarna heerlijk opgegeten met zijn liefde. Giovanni was 's morgens al verrast met een ontbijt van Panera Bread, een broodjeszaak, ook één van mijn favorieten. Lekker en vers.

 Tot snel maar weer!