Kroon-Ros goes America!: 1 jaar.

Stand van zaken na 1 jaar.

Zal ik dan maar starten met clichématig te zeggen dat het eerste jaar werkelijk is omgevlogen? Waarom ook niet. Als ik er op terug blik en terug denk aan het moment van definitief arriveren, om ongeveer 3 uur 's middags op 15 juni 2016 dat wij landden en ons avontuur konden gaan beginnen. Wat heeft het eerste jaar ons gebracht en was het wat wij er van verwachtten?

De meeste avonturen heb ik gedeeld via dit blog maar dat geeft nog geen antwoord gegeven op wat wij er zelf van verwachtten. Ik begin dit blog te vermelden dat het eerste jaar is omgevlogen, dat is eigenlijk nog licht uitgedrukt. Wij zijn een achtbaan ingestapt die nu langzamerhand tot stilstand komt. Niet erg hoor, alles komt weer in een wat rustiger vaarwater. Het was ook niet niks; huis vullen met inboedel, auto's aanschaffen, rekeningen openen, abonnementen telefonie, internet, TV etc. regelen, het aanmelden van de kinderen bij de Middle school en High school, vaccinaties halen (een heleboel), workpermit aanvragen, social security aanvragen, Texas rijbewijs halen, voetbal weer opstarten, opstarten Green Card procedure, huis in Nederland verkopen en nog een heleboel meer. Het resultaat mag er zijn, eigenlijk zijn vrijwel alle doelen behaald. De Green Card is al weer een paar maanden in ons bezit, de eerste abonnementen ben ik al weer aan het oversluiten vanwege de soms idiote prijsverschillen maar daar kijk je in den beginne niet zo naar. Ons huis in Nederland was in November 2016 verkocht en behalve soms de bureaucratische irritaties ging het meestal van het zogenoemde 'leien dakje'.

Ingrid.

Ingrid liep de eerste maanden soms een beetje te mopperen dat er nog niet zo veel te doen was maar sinds zij vanaf januari 2017 de functie Global credit director vervult moppert ze soms dat het jammer is dat er maar 24 uren in een dag zitten. Wel, het kan verkeren. Het werk, de verantwoordelijkheden vragen veel van haar maar gelukkig is Ingrid enorm goed in wat zij doet en pikt zij alles vlotjes op. Het gaat enorm goed, dat is mooi om te zien en maakt mij ontzettend trots. De weekenden proberen wij dan ook zo ontspannen mogelijk in te vullen om op de maandag weer fris aan de bak te kunnen. Binnekort staan er al weer reizen op het programma naar Brazilie, Hong Kong en good old Nederland. Als er tijd is weer even wat bezoekjes afleggen. Altijd weer enorm gezellig.

Giovanni.

Leuke auto om te beginnen.

Giovanni heeft het hier helemaal naar zijn zin. School was het eerste deel van het jaar nog niet helemaal aan hem besteed maar naarmate het jaar vorderde heeft Giovanni zowaar de schouders er onder gezet en een prima 2e deel van het jaar gedraaid. Giovanni moet wel nog 2 zomerschool cursussen volgen. De 1e is hij bij het schrijven van dit blog druk mee bezig en de 2e mag hij thuis online doen. Scheikunde en speech, de 2e moet hij doen omdat deze in Nederland niet bestaat en de eerste omdat Scheikunde gewoon een rot vak is. Naast school is hij druk doende zijn rijbewijs te halen, hij heeft al vele mijlen gereden met één van ons naast zich en dat gaat vooralsnog prima. 6 Augustus is Giovanni jarig en op die dag kan hij af rijden en heeft hij definiet zijn rijbewijs. Iedereen die hier inmiddels op bezoek is geweest zal dat kunnen bevestigen. In een eerder blog heb ik uitgelegd waarom Giovanni op zijn 18e verjaardag zijn rijbewijs zal halen. Naast alle verplichtingen heeft Giovanni ook sociaal zijn draai gevonden, al sinds oktober 2016 heeft hij een vriendin. Met Giovanni gaat het prima!

Timothé.

Opperste concentratie als het over voetballen gaat.

Timothé was toch echt liever in de Tollensstraat gebleven, desnoods bij één van onze buren. Lekker bij ONA blijven voetballen en met zijn Matties rondhangen. Hoe aardig en lief onze buren ook allemaal zijn, wij willen Timothé toch echt te graag zelf houden en dat hebben we dan ook gedaan. Timothé begon zijn draai een beetje te vinden na de zomerperiode toen het voetbalseizoen weer voor de deur stond. Lekker 3x in de week trainen, wedstrijden op de zaterdagen en soms ook zondagen. School ging goed voor Timothé, behalve Math (wiskunde) was alles ruim voldoende. Wat betreft Math was het een misrekening van ons. Timothé zat in Nederland in een groep die sneller ging met wiskunde. Dat lukte hem hier helaas niet vanwege de termologie. Hij begreep ze vaak simpelweg niet en dat is natuurlijk niet zo raar. Op dit ogenblik doet hij dan ook zomerschool Math en gaat de stof waar hij in het begin zo'n moeite mee had nu wel goed. Wij zijn blij dat Timothé zich toch ook ontzettend snel aanpast aan deze toch heel andere wereld dan die van de Tollensstraat in Gouda. De gehele zomervakantie kan hij ook lekker blijven voetballen. Indoor soccer, vanwege de te hete buiten temperaturen speelt hij met een aantal teamgenoten iedere zaterdag een wedstrijd in de zaal en daarnaast toch ook nog 1x per week trainen in de buitenhitte maar je hoort ze er niet over klagen.

Ik.

En mijn persoon? Wel, voor mij is het eerste jaar als een soort taxi chauffeur aan mij voorbij gegaan;) Ik bedoel dit positief hoor en nee, ik ambieer geen functie als Uber. Je kan hier simpelweg niet ver komen op de fiets dus overal waar de kinderen gaan zal ik ze moeten brengen. Timothé 3x per week naar de training, wedstrijden. Giovanni naar de mall of naar zijn rijlessen en naar wat of waar ze ook moeten. Het scheelt wel enorm dat de vriendin van Giovanni een rijbewijs en auto heeft dus na oktober afgelopen jaar werd dat al veel minder. Naast het taxichauffeur spelen ook ontzettend veel papierwerk afgewerkt om Ingrid daar niet mee op te zadelen. De boodschappen, het koken en al wat nodig is om de boel te laten draaien. De visite van de afgelopen maanden vergezellen en al wat nog meer. Wel merk ik dat het nu tijd word iets er bij te gaan doen maar ja, er spelen een aantal ideeën maar die zal ik eerst concreet moeten zien te maken. Ik zal daar wanneer ik meer duidelijkheid kan verschaffen op deze plek zeker over berichten.

Was het wat wij er van verwachtten?

Eigenlijk enorm lastig te beantwoorden. Ja het was tot dusver alles en meer maar het is nog lang niet klaar en nee want wat moet je dan verwachten? Wij zijn er pas een jaar maar ik zal vast een korte opsomming geven van positieve en ook wat mindere eigenschappen van het leven aan deze kant van de plas. De bureaucratie kan ons af en toe gestolen worden, is erger dan in Nederland met zo enorm veel formulieren. De vriendelijkheid van de mensen in de algemeenheid is enorm prettig, niet zeggen wat je werkelijk bedoeld is dan weer wat minder omdat je nog niet weet wat ze dan werkelijk bedoelen. Het weer is geweldig hoewel de zomer bloedheet is maar alle andere seizoenen heerlijk en er zijn airco en zwembad dus die hete zomer komen we ook wel weer door. De scholen hebben niet om de haverklap uitval wat wij een pre vinden maar de kinderen misschien niet. De ruimte voor de auto en gelukkig niet zo heel veel priussen maar de afstanden zijn dan weer een nadeel. De president is ook een nadeel maar daar merken wij niet zo heel veel van. Alle vrienden, familie en kennissen zijn ver weg, dat is dan toch wel het grootste nadeel maar een voordeel is dat ze sinds de vorige eeuw vliegtuigen hebben die een oceaan over kunnen, zo handig! Ja, wij gaan er weer een jaar mee door. Verder bouwen aan deze toekomst, onze Amerikaanse toekomst.

2e jaar?

Ik zal natuurlijk het 2e jaar van ons verblijf in Houston ook weer voorzien van commentaar via dit blog. Soms futiliteiten maar meestal verslagen van al wat ons leven alhier inhoudt. Ik ben blij en dankbaar voor de vele soms anonieme lezers en wil jullie dan ook tussentijds allemaal enorm bedanken voor het meelezen tot zover.
Tot snel!